دین و جهانی شدن ان

جهانی شدن پدیده ایست که طی چند دهه ی اخیر تمام جوامع را به خود مشغول کرد و تمام ابعاد زندگی اجتماعی از ان تاثیر میگیرند دین نیز همانند سایر ابعاد زندگی تحت تاثیر این موضوع است اما در اینجا این سوال پیش می اید که رابطه ی بین دین و جهانی شدن چگونه خواهد بود؟
همزمان با این جهانی شدن ما در عرصه ی دین شاهد چالش ها و حرکت های مذهبی جدیدی هستیم اما در نگاه به دین و جهانی دین با این موضوع  مخالفتی ندارد و موضع بی طرفانه ای را دارد
و اما این جهانی شدن را میتوانیم در فشرده شدن جهان معاصر و تبدیل ان به یک کل واحد بدانیم
خب زمانیکه جهانی شدن را اینگونه تعریف میکنیم ایا به این معناست که باید دین را کلا کنار بگذاریم یا اینک اکثرا دین واحدی را انتخاب کنیم؟
اندیشمندان سده ی نوزدهم براین اعتقاد بودند که با جهانی شدن نقش خرده فرهنگ ها و طبقات از بین میرود و به تبع ان نقش دین و مذهب هم کمرنگ میشود
اما با اینحال بسیاری از نظریه پردازان معتقدند که این جهانی شدن باعث پررنگ تر شدن نقش دین در امور سیاسی  و اجتماعی خواهد شد که در جهان امروز نقش دین هم در فضای مجازی و در جهان واقعی رو به افزایش بوده است و این جهانی شدن باعث افزایش نیاز مردم به دین شده است برای دغدغه هایی که ایجاد شده است
عده ای معتقدند که در فرآیند جهانى شدن، برخى ابعاد دین تقویت مى شود و برخى تضعیف و برخى اثر نمى پذیرند. از نظر ملکیان هر دینی هفت بعد دارد؛
شعائری، عقیدتی، نقلی و اسطوره ای، اخلاقی ـ حقوقی، تجربی ـ عاطفی، اجتماعی ـ نهادی و بعد مادی.
 در روند جهان شدن، بعد تجربى و عاطفى دین بیش از همه تقویت مى شود، بعد عقیدتى نیز ممکن است تقویت شود. ابعاد اخلاقى و حقوقى و مادی دین از این حیث خنثى هستند، اما سه بعد دیگر، یعنى بعد اجتماعى و نهادى، بعد نقلى و اسطوره اى و بعد شعائرى و عبادى، در رونند جهانی شدن امکان تضعیف شدنشان خیلى شدید است

منبع: مقاله ای از دکتر مجید موحد و مرضیه مردانی